Ostatnio edytowane: 08.11.2017
Telefony miejscowej baterii różnią się tym od “zwykłych” – tj. “centralnej baterii”, że zasilane są lokalnie, własną baterią a nie z centrali. Przeważnie posiadają induktor (“korbkę”) generującą prąd przemienny do przywołania drugiej strony lub poinformowaniu centrali o zakończeniu rozmowy. Aparaty MB mogą być używane w łączności z centralą ręczną lub w systemie punkt – punkt (z drugim lub większą liczbą podobnych telefonów włączonych równolegle). W tym ostatnim zastosowaniu używane były często na kolei, do łączności między kolejnymi punktami linii kolejowej oraz w wojsku (telefony polowe nie zostaną tu jednak omówione). Łączność MB możliwa jest na większe odległości niż CB, po gorszej jakości liniach, na wiele kilometrów.
Bateria teletechniczna AS 4 – wystarczała na wiele miesięcy pracy. Źródło: myvimu.com
W Polsce stosowano kilka modeli podobnej konstrukcji, a obudowa pochodziła przeważnie z aktualnie produkowanego modelu CB.
MB-45
Aparaty telefoniczne MB-45 produkowane były w Zakładach Wytwórczych Aparatury Teletechnicznej w Radomiu i miały logo CZPT, a pod koniec produkcji – RWT. Obudowa pochodzi z aparatów CB-45 / DC2PL1, czyli de facto z przedwojennego Ericssona DBH1001. Dzwonek umieszczony jest oddzielnie w tzw. rozecie, którą najczęściej montuje się na ścianie. Rozeta połączona jest z aparatem za pomocą sznura 5-żyłowego. Linię i zasilanie obwodu mikrofonowego podłącza się do łączówki znajdującej się w rozecie.
Induktor przyłączony jest bezpośrednio do obu przewodów linii, dzięki czemu prąd wywoławczy z induktora może być wysyłany na linię zarówno przy zdjętym jak i położonym mikrotelefonie. Dzięki temu abonent nie musi zwracać uwagi na kolejność poszczególnych manipulacji przy aparacie. Aparat MB-45 ma układ antylokalny, przeciwdziałający słyszeniu w słuchawce szumów i rozmów z otoczenia.
MB-56-BS
Aparat MB-56-BS produkowany był w Zakładach Wytwórczych Aparatury Teletechnicznej w Radomiu oraz w Krakowskich zakładach TELOS. Może być zawieszony na ścianie lub postawiony na stole. Współpracuje z łącznicą telefoniczną MB z sygnalizacją końca rozmowy za pomocą prądu induktorowego lub z samoczynną sygnalizacją za pomocą prądu stałego. Często stosowany w PKP (minimalnie zmieniona wersja – dzwonek wysokoimpedancyjny pozwala na równoległe połączenie do 20 aparatów).
MB-59
Aparat jest przeznaczony do współpracy z łącznicami miejscowej baterii o induktorowej sygnalizacji końca rozmowy lub z innymi aparatami miejscowej baterii. Aparat jest wykonany w obudowie bakelitowej o kolorze czarnym, bliźniaczej do modelu CB-49. Dzwonek jest umieszczony w oddzielnej skrzynce ściennej, połączonej z aparatem sznurem telefonicznym. Dostęp do zacisków łączówki jest możliwy po zdjęciu pokrywy ze skrzynki ściennej. Okablowanie aparatu wykonane przewodem o izolacji poliwinitowej. Mikrofon zasilany z baterii miejscowej o napięciu 3V.
MB-65 (AT-141)
Aparat nie wyróżniał się niczym szczególnym. Te same rozwiązania techniczne co MB-59, zastosowano jednak obudowę jak w CB-621.
MB-73
Obudowa z polistyrenu jak w CB-664, dzwonek w osobnej rozecie. Produkowany od lat 70. aż do roku 1990, ostatnie wersje posiadały wbudowany dzwonek elektroniczny.
Schemat aparatu MB-73 (nowsza wersja z dzwonkiem elektronicznym)
